มาแล้วๆ จ้า 4.7 ขนมจีนกับจองเบ writer ชอบคู่นี้มาก จิ้นๆ ไงก็ฝากติดตามต่อด้วยนะจ้ะ ไม่ได้อัพซะนาน ยังมีคนติดตามอยู่ไหมนะ ติชมได้เสมอจร้า

...................................................................................................................

ตอนที่ 4 >>>         4.7 Faculty of Pharmacy ทำให้เธอกับฉันได้อยู่ใกล้กัน (Jongbae-Knomjean)

@ คณะเภสัชศาสตร์

เวลา 8.00 น.

ขนมจีน said

                เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ ในที่สุดก็เปิดเรียนซะที ปิดเทอมก็เอาแต่นั่งๆ นอนๆ แล้วก็เที่ยวกับยัยเพื่อนบ้า แถมเที่ยวอย่างไม่เป็นสุขอีกต่างหาก เพราไอ้หมอนั้นแท้ๆ เลย ทำไมนะ ทำไมเราถึงได้ไม่ชอบขี้หน้าไอ้หมอนั้นขนาดนี้เนี้ย เฮ้อ! แค่นึกถึงก็เซ็งแล้ว อ่ะ! คงไม่ใช่เพราะว่าไอ้หมอนั้นเสียงเหมือนคนๆ นั้นนะ ถึงทำให้เราเหม็นขี้หน้าอ่ะ (ไหนว่าไม่ชอบเขา แล้วนึกถึงเขาทำไมจ้ะ : writer / ก็ไม่ได้อยากนึกถึงซะหน่อย ชิ : ขนมจีน / จ้า ไม่ได้อยากนึกถึงเลยเนอะ : writer)

??? : จีน

ขนมจีน :  อ้าว พี่แจ็ค หวัดดีค่ะ

                ดีจัง เปิดเทอมวันแรกก็ได้เจอพี่แจ็คแล้ว แบบนี้คงจะได้เจอพี่แจ็คตลอดแน่ๆ อิอิ (เนี้ยหรอพี่แจ็คของเธออ่ะ ไม่เห็นหล่อเลย : writer / หล่อสิ หล่อกว่าไอ้หมอนั้นอีก : ขนมจีน / อะไร นึกถึงเขาอีกแล้วสิ : writer / ป่าวนะ : ขนมจีน)

พี่แจ็ค : ตั้งใจเรียนล่ะ

ขนมจีน : ค่ะ ^_^

                เฮ้อ พี่แจ็ครีบไปจัง

จองเบ : ยิ้มหน้าระรื่นเชียวนะ

ขนมจีน : นี่นาย มายุ่งทำไม เรื่องของฉัน

จองเบ said

                ทำไมนะ ยัยซุ่มซ่าม (ขนมจีนนะแหละ) ถึงได้เหม็นขี้หน้าฉันขนาดนี่เนี้ย ฉันไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจตั้งแต่เมื่อไร โถเว้ย ทีกับไอ้รุ่นพี่นั้นล่ะ ยิ้มระรื่นเชียวนะ หมั่นไส้เว้ย...

เวลา 12.00 น.

                หิวโว้ยๆๆๆๆๆ ไอ้เพื่อนบ้าหายหัวไปไหนกันหมดเนี้ย โทรมาซะทีสิว่ะ ฉันจะเลือกเองก็ไม่ยอมไอ้พวกนี้นิ รอให้พวกแกเลือกแล้วฉันจะได้กินข้าวตอนไหน อ่ะ ยัยซุ่มซ่ามนิ คุยกับใครอยู่นะ

ขนมจีน : มิล่า เที่ยงนี้ไปกินข้าวที่ไหน

(มิล่า : ยังไม่รู้เหมือนกัน รอเฟย์ฟางโทรมาอยู่)

ขนมจีน : เค ได้เรื่องไงโทรบอกด้วยนะ

                อ๋อ คุยกับมิล่านะเอง ชวนไปกินข้าวด้วยกันดีไหมนะ แต่ยัยซุ่มซ่ามคงไม่ไปกับเราหรอก ดูท่าจะเกลียดเราซะขนาดนั้น แล้วนี่เราจะเป็นไอ้ถ้ำมองอีกนานไหมเนี้ย เฮ่อะ ไปดีกว่า

“...เมื่อไม่มีเธอก็ยังมีฉัน แม้ว่าความฝันมันพังสลาย แต่สิ่งที่เหลือ คือความจริงนั้น ฉันยังเดินต่อไป เมื่อไม่ยอมลืม ก็ให้จำไว้ ตอนที่ผิดหวัง มันเจ็บเท่าไร ก่อนจะให้หัวใจ ใครอีก...”

                อ่ะ ใครโทรหายัยซุ่มซ่ามอีกล่ะเนี้ย โอ้ย อยากรู้เว้ย

(หวาย : ฮัลโหลจีน เที่ยงนี้ไปกินข้าวไหนอ่ะ)

ขนมจีน : ยังไม่รู้เลย ยังไม่มีใครโทรมาเลยเนี้ย หิวแล้วอ่ะ

(หวาย : เมื่อกี้เราโทรหาแก้ว ก็ไม่ยอมรับอ่ะ)

ขนมจีน : เมื่อกี้เราโทรหามิล่า มิล่าก็ยังไม่รู้เหมือนกันอ่ะ

(หวาย : อ่ะ จีนๆ แก้วโทรกลับมาแล้ว เดี๋ยวรับสายแก้วก่อนนะ)

ขนมจีน : อืม

                เฮ้อ คงจะเพื่อนคนไหนคนนึงล่ะมั้ง โล่งอก

ขนมจีน : อ่ะ เฟย์ ว่าไง

(เฟย์ : รู้ที่กินข้าวเที่ยงยัง)

ขนมจีน : ยัง บอกมาสิ

(เฟย์ : ที่ประจำอ่ะแหละ)

ขนมจีน : มีแค่พวกเราหรือมีคนอื่นด้วย

                ไอ้คนอื่นที่ยัยซุ่มซ่ามพูดถึงนี่ จะหมายถึงพวกเรารึป่าวนะ

(เฟย์ : จีน รู้ดีจัง อิอิ)

ขนมจีน : OK แล้วเจอกันนะ...

(หวาย : จีน รู้ยัง)

ขนมจีน : รู้แล้ว เฟย์โทรมาเมื่อกี้นะ

(หวาย : จ้ะ งั้นเจอกันที่ร้านเลยแล้วกันนะ)

ขนมจีน : อืมๆ เจอกัน

                อ้าว นั้นโทรหาใครอีกล่ะ หลายคนจังนะ

ขนมจีน : มิล่า ร้านเดิมนะ

(มิล่า : ใครไปบ้าง)

ขนมจีน : พวกเรา แล้วก็ไอ้พวกนั้นด้วยนะแหละ

(มิล่า : พวกนั้น พวกโอ้หรอ)

ขนมจีน : อืม นั้นแหละ

(มิล่า : จ้ะ แล้วเจอกันนะ)

ขนมจีน : นี่นาย นาย เรียกได้ยินไหมเนี้ย

                ยัยซุ่มซ่ามเรียกเราหรอว่ะเนี้ย

จองเบ : ก็เธอเรียกนาย ไม่ได้เรียกชื่อเรานิ เราเลยไม่หัน

ขนมจีน : กวนหรอ งั้นก็ไม่ต้องรู้เรื่องล่ะ

จองเบ : เรื่องอะไร

ขนมจีน : ไม่บอกแล้ว อยากมากวนฉันเอง

จองเบ : เออ ขอโทษบอกมาสิ เรื่องอะไร

ขนมจีน : เพื่อนนาย เที่ยงนี้กินข้าวที่ Kamikaze café

จองเบ : ขอบใจ แล้วเพื่อนเธอล่ะ

ขนมจีน : ไม่ต้องยุ่ง เรื่องของฉัน

จองเบ : อุสาถามดีๆ ไม่ยุ่งก็ได้

...

จองเบ : โถเอ๊ย ก็ที่เดียวกัน ทำเป็นไม่บอก
@ Kamikaze Café

เฟย์ & เขื่อน : มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆ

แก้ว & โทโมะ : มาแล้ว

หวาย มิล่า พายุ & มาริโอ้ : มาแล้วๆๆๆๆ

มิน & เคนตะ : มาแล้ว

จองเบ : มาแล้วคร๊าฟฟฟฟ

ขนมจีน : มาแล้ว

ฟาง : ขนมจีน เป็นอะไรหรือป่าว น้ำเสียงไม่ดีเลยอ่ะ

จองเบ : จะเป็นไรได้ล่ะ นอกจากเหม็นขี้หน้าเราอ่ะ

ป๊อปปี้ : ทำไมถึงพูดแบบนั้นว่ะ จองเบ เหมือนแกน้อยใจเลยว่ะ

จองเบ : ป่าวเว้ย

ขนมจีน : ไม่มีไรหรอ แค่เบื่อๆ อ่ะ

มิน : เราว่าสั่งอาหารกันเถอะ เดี๋ยวเข้าเรียนตอนบ่ายไม่ทัน

เคนตะ : เราเห็นด้วยกับมินนะ ^_^

เวลา 13.00 น.

ฟาง : ตั้งใจเรียนกันนะเพื่อนๆ

หวาย : จ้า ฟางกับป๊อปก็ตั้งใจเรียนเหมือนกันนะ

ฟาง & ป๊อปปี้ : ^____^

...

ขนมจีน said

เวลา 17.00 น.

                เฮ้อๆๆ เรียนเสร็จซะที เหนื่อยเป็นบ้าเลย ทำไมมันยากขนาดนี้เนี้ย เฮ้อ! ไปรับยัยมิน แล้วกลับบ้านไปนอนดีกว่า

รุ่นพี่ : น้องๆ ค่ะ อย่าเพิ่งกลับนะค่ะ วันนี้คณะของเราจะมีการรับน้องเข้าคณะอย่างเป็นทางการค่ะ ถ้าน้องคนไหนไม่อยู่ร่วมกิจกรรมนี้ จะถือว่าไม่ใช่นักศึกษาของคณะนี้ค่ะ โปรดเข้าร่วมทุกคนนะค่ะ

                อารายกันเนี้ย เรียนวันแรกก็เหนื่อยแทบตายแล้ว ทำไมต้องมารับน้องวันนี้ด้วย แล้วยัยมินจะกลับไงเนี้ย โทรหายัยมินก่อนดีกว่า

มิน : จีน

ขนมจีน : มิน กำลังจะโทรหาพอดีเลย

มิน : ไมหรอ

ขนมจีน : พอดีวันนี้คณะเรามีรับน้องอ่ะ ไม่รู้จะเลิกตอนไหน เลยจะโทรบอกอ่ะ แล้วมินจะกลับไงล่ะ

มิน : เดี๋ยวเคนตะไปส่งนะ

เคนตะ : หวัดดีครับขนมจีน

ขนมจีน : หวัดดีจ้ะ ฝากมินด้วยนะ เคนตะ

มิน : จีน พูดไรอย่างนั้น เออ เราจะมาบอกว่า พรุ่งนี้จีนไม่ต้องไปรับเรานะ

ขนมจีน : ไมอ่ะ

มิน : เดี๋ยวเรามากับเคนตะนะ

ขนมจีน : อ๋อ เคจ้ะ งั้นก็กลับบ้านกันดีๆ นะ

มิน : จ้า

จองเบ : อ้าว ไอ้เคน มาไมว่ะ มิน หวัดดีครับ

มิน : หวัดดีจองเบ

เคนตะ : อ้าว ไอ้เบ ฉันพามินมาหาขนมจีนนะ

จองเบ : อ่ะ นายก็จะไปส่งมินใช่ไหมเนี้ย

เคนตะ : ใช่แล้ว

จองเบ : พวกแกนี่ ไวกันจริงๆ เลยว่ะ

เคนตะ : 555 เออ ไปล่ะ

จองเบ : เออ กลับดีๆ เว้ย

…

เวลา 22.30 น.

                เฮ้อ! เหนื่อยจัง รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า อิอิ เอ๊ะ หมอนั้นนิ มัวนั่งทำไรอยู่อีกเนี้ย ดึกแล้วไม่กลับบ้านรึไง เข้าไปถามดีไหมนะ ไม่ดีกว่า เดี๋ยวก็หาว่าเราเป็นห่วงอีก เอาไงดีเนี้ย เฮ้อ! ถามก็ได้

ขนมจีน : นี่นาย มั่วนั่งทำไมอยู่ ไมไม่กลับบ้านล่ะ

จองเบ : กำลังจะกลับ

ขนมจีน : ก็กลับสิ มั่วนั่งเอ้อระเหยอยู่ได้

จองเบ : ก็กำลังจะไปขึ้นรถเมล์กลับอยู่นี่ไงเล่า ไล่อยู่ได้

ขนมจีน : คนรวยอย่างนายเนี้ยนะ กลับรถเมล์

จองเบ : ก็มันดึกแล้ว ไม่อยากโทรให้คนที่บ้านมารับ ป่านนี้คงหลับกันหมดแล้ว

ขนมจีน : แล้วดึกขนาดนี่คิดว่ามีรถเมล์รึไงห่ะ

จองเบ : ไม่รู้ ไม่มีก็เดินจนกว่าจะถึงนะแหละ

ขนมจีน : กลับด้วยกันไหมล่ะ บ้านนายก็อยู่ตรงข้ามบ้านฉันเองนิ

จองเบ : ได้หรอ ขอบใจนะ

                นี่ฉันใจดีไปป่าวเนี้ย ทำไมถึงยอมให้นายนี่กลับด้วยได้ล่ะเนี้ย บ้าไปแล้วฉัน เฮ้อ!

 

จบตอน^_^

 

จบแล้วสำหรับขนมจีนและจองเบ ตอนนี้ยาวที่สุดเลยนะเนี้ย ฮ่ะๆๆ พอดีมีจากตอนอื่นมาเยอะเลยยาว อิอิ ไงก้ออย่าลืมติดตามตอนต่อไปด้วยน๊า

.................................................ติดตามย้อนหลังได้น๊า.............................................................

 

แนะนำตัวละคร >>> http://www.zheza.com/issue/node/2784690

บทนำ >>> http://www.zheza.com/issue/node/2869655

ตอนที่ 1 >>> http://www.zheza.com/issue/node/3819274

ตอนที่ 2 >>> http://www.zheza.com/issue/node/3833064

ตอนที่ 3 >>> http://www.zheza.com/issue/node/3899043

ตอนที่ 4 >>> 4.1 http://www.zheza.com/issue/node/3906170

ตอนที่ 4 >>> 4.2 http://www.zheza.com/issue/node/3921657

ตอนที่ 4 >>> 4.3 http://www.zheza.com/issue/node/4408068

ตอนที่ 4 >>> 4.4 http://www.zheza.com/issue/node/4437658

ตอนที่ 4 >>> 4.5 http://www.zheza.com/issue/node/4487888

ตอนที่ 4 >>> 4.6 http://www.zheza.com/issue/node/4508153